Het is alweer even geleden dat er een artikel over het kerkhof is verschenen. Daarom praat ik u graag bij over wat er de afgelopen jaren zoal is gebeurd.
Eerstens is het baarhuisje opgeknapt, en voorzien van echte nieuwe deuren. Ook de naastgelegen boetjes zijn het aanzien weer waard. Bij de bouw van de nieuwe Albert Heijn was daar enigszins de klad in gekomen, maar nu ziet het er weer netjes uit.
Natuurlijk staat er een mooie nieuwe Mariakapel. Daar hebben wij weliswaar niets aan gedaan, maar we mogen er wel elke dinsdag naar kijken en inmiddels is ook de tuin die daarheen leidt flink op de schop gegaan.
We hebben van het parochiebestuur de afgelopen jaren de nodige spullen mogen aanschaffen. Zo hebben we goede grasmaaiers, kantenmaaiers, heggenscharen en een mooie brander om het onkruid op de paden tegen te gaan.
Verder hebben we een aantal bomen laten kappen, is er veel grond verzet. De noordtuin is volledig op de schop gegaan. Tussen de monumentengraven en de nieuwe Mariakapel zijn oude coniferen verwijderd en is een nieuwe tuin aangelegd.
De beplanting in de nieuwe vakken achterin het kerkhof was niet overal even succesvol. Daar zijn we aan het werk geweest om de prikstruiken te verwijderen en te vervangen door makkelijker materiaal. Wij worden tenslotte ook een dagje ouder en gemak dient de mens.
Het sociale gedeelte van dit werk is erg belangrijk maar we hebben met z’n allen dit jaar wel een stapje extra moeten doen om alles knap te houden.
We hebben vier ploegen van tien mensen waarvan iedere dinsdag een ploeg van 13 tot 15 uur aan de arbeid is. Ik ben er dan ook best een beetje trots op dat vrijwel iedere dinsdag de volledige ploeg aanwezig is. Dit heeft weer tot gevolg dat de enige vrouw, Tiny, in ons gezelschap om 15 uur de keuken weer vol heeft voor de koffie. Behalve nu in coronatijd: we waren veroordeeld tot een bakkie in het grasveld. Maar wij zijn inmiddels voorzien van een eigen koffiezetapparaat en een aantal tuinstoelen, dus we kunnen, met in achtneming van de anderhalvemetermaatregel, gewoon buiten zitten.
Overigens: er is weliswaar slechts één vrouwelijke tuinkabouter: graag komen wij in contact met dames met groene vingers die ons team willen komen versterken. Dames hebben vaak andere ideeën over bepaalde zaken en het kan helemaal geen kwaad om nieuwe inzichten op te doen.
De nummering van de graven is niet altijd even makkelijk te volgen. En van veel paaltjes is het nummer nauwelijks te lezen. Wij hebben daarom genummerde plaatjes mogen aanschaffen om op de paaltjes te plakken. Die paaltjes zijn niet allemaal op dezelfde wijze en even ver in de grond geplaatst, dus we hebben nu bedacht dat we die nieuwe plaatjes achter op de grafzerken plakken. Niemand heeft er dan last van maar het grafnummer is wel makkelijk te vinden.
Mocht je gestopt zijn met werken en op zoek bent naar een leuke hobby die ook nog gezellig is, kom dan gerust langs op een dinsdagmiddag of bel mij even.
Ons bereikt wel eens het verzoek met betrekking tot het onderhoud van de graven, het monument zelf dus. Dit wordt niet door ons gedaan. Wij onderhouden de ruimte rond de graven. Op en rond de graven worden soms bomen of struiken geplant waarvan men niet voorziet hoe groot deze worden. Let wel, wat boven de grond zit groeit er ook onder. Het gevolg is soms dat grafmonumenten kapot gedrukt worden door de wortels.
Namens de tuinkabouters,
Sjaak Oud, telefoon 0226 - 392 188.
2 oktober 2020
